محمود صمدزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی اصفهان
محمدرضا طرقی نژاد - دانشیار، دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی اصفهان

در این پژوهش تاثیر افزودن نانولولههای کربنی و میزان کاهش ضخامت در فرآیند نورد پیوندی سرد بر استحکام پیوند ورقه های آلومینیومی مورد بررسی قرار میگیرد. بدین منظور ذرات نانولولههای کربنیCNTs) با درصد وزنی متفاوت بین ورقه-های آلومینیوم خالص تجاری تمیزکاری سطحی شده توزیع شده وسپس ورقه ها در دمای اتاق نورد سرد شدند تا بین آنهاپیوند مکانیکی حاصل شود. سپس استحکام پیوند بین ورق ها توسط آزمون لایهکنی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج بدستآمده حاکی از این است که با افزایش کسر وزنی نانولولههای کربنی روی سطح آلومینیوم، میزان حداقل کاهش ضخامت جهت اتصال اولیه یا به عبارت دیگر تغییر شکل آستانه افزایش مییابد، همچنین افزودن نانولولههای کربنی باعث کاهش استحکام پیوند بین ورقههای آلومینیومی میشود و هر اندازه که میزان نانولوله موجود در کامپوزیت بیشتر شود میزان کاهش در استحکام چسبندگی نیز بیشتر میشود. در انتها نیز به منظور بررسی و ارزیابی سطوح شکست از میکروسکوپ الکترونی روبشی SEM) و میکروسکوپ نوریOM)استفاده شد.

نانولولههای کربنی ، آلومینیوم، نورد سرد پیوندی ، استحکام پیوند، کاهش ضخامت