سید مهراد امین زاده تبریزی - دانشجوی دکتری، گروه مهندسی مواد و متالورژی، دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین
نوید عطایی - کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی متالورژی و مواد، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران.
ناصر توحیدی - استاد، دانشکده مهندسی متالورژی و مواد، پردیس دانشکده های فنی دانشگاه تهران.
سعیدرضا اله کرم - استاد، دانشکده مهندسی متالورژی و مواد، پردیس دانشکده های فنی دانشگاه تهران.

در این پژوهش اثر پارامترهای چگالیجریان، نوع عوامل افزودنی اولیه و درصد افزودنی ثانویه بر قطعات مسی تولیدی به روش الکتروفرمینگ در حمام سولفات مس مورد بررسی قرار گرفت. هدف از این تحقیق تولید قطعاتی با کیفیت مناسب5 ظاهری، بدون نیاز به عملیات ماشینکاری، چگالی بالا، ریزدانگی و امکان جدایش سهل و کنترل شده قطعات از مندرل بود. خواص قطعات از قبیل مورفولوژی، ریز ساختار، متوسط اندازه دانه، سختی و درصد تخلخل بررسی و شرایط مناسب مشخص شد. نتایج نشان داد که مناسب ترین شرایط تحت آزمایشهای انجام شده، افزودنی اولیه ژلاتین، افزودنی ثانویه TB53 به مقدار 0/6 cc/L، چگالی جریان 1/5 A/dm2 در شرایط ثابت دمای 25°C و pH=1 الکترولیت و چرخش رفت و برگشتی کاتد بود. افزودنی اولیه ژلاتین باعث افزایش کیفیت سطحی و سختی قطعات، و موجب کاهش اندازه دانه ها و درصد تخلخل بود. افزایش افزودنی ثانویه TB53 تا نقطه حدی 0/6 cc/L باعث افزایش سختی، براقیت و کاهش اندازه دانه ها و تخلخل بود. افزایش چگالی جریان در بازهی آزمایشها رفتار حدی داشت، کیفیت سطحی و سایر خواص از قبیل سختی و اندازه دانه و درصد تخلخل تا 1/5 A/dm2 بهبود و پس از آن افت نمودند. در نهایت قطعات تولیدی با کیفیت سطحی مناسب، جدایش کنترل شده از مندرل، میکرو سختی 200 ویکرز و تخلخل %1 و حداقل خلوص 99/996 با مقدار اکسیژن حداکثر 38 ppm حاصل شدند.

الکتروفرمینگ مس، چگالی جریان، افزودنی.