عبدالحسین زاهدی - مرکز تحقیقات و توسعه صنعتی

تعاریف متعدد و گوناگونی برای خوردگی از دیدگاههای مختلف ارائه گردیده است از قبیل: خوردگی عبارتست از تخریب یا تجزای شیمیایی و فیزیکی یک ماده در اثر واکنش با عوامل محیطی و بویژه اکسیژن خوردگی عبارت است از تخریب یا تجزای ماده بعلت واکنش با محیط. بنظر نویسنده تعریف زیر می تواند بطور جامع مبحث خوردگی را تعریف نماید. هرگونه تغییر شیمیایی، فیزیکی، مکانیکی ناخواسته در اثر عوامل خارجی بوسطح یا توده جسم را می توان خوردگی نامید، لذا درصورتیکه بتوانیم از اثرات عوامل شیمیایی و الکتروشیمیایی مخرب بر روی سطح فلزات و آلیاژهای مختلف ، پلاستیک، لاستیک، رزین، بتن، چوب و وسایل و دستگاه های ساخته شده از آنها را با بکاربردن پوشش های ضد خوردگی حائلی بین عوامل خورنده و مواد قابل خورده شدن ایجاد کنیم می توانیم از پدیده مخرب خوردگی جلوگیری کرده و یا آن را به تعویق بیاندازیم. لذا در این تعریف جامع و مانع، پژوهشگران و متخصصان و مهندسان علوم و فنون خوردگی با ردیف وسیعی از عوامل خورنده از یک طرف و با مواد ومحصولات یا حاملهای قابل خوردگی از طرف دیگر سر و کار دارند. در بررسی های پژوهشگران این مرکزکه در طرح کوتینگ فلزات انجام شده و ادامه دارد صورتی از بیش از یکهزار ماده شیمیائی خوردنده که در بیش از 6000 شرایط مختلف (غلظت، حرارت، عوامل مکانیکی) بر روی تعدادی از انواع استنلس استیل های 304 و 307 و الیاژ 20 و 825 انجام گرفته ارائه گردیده است. که شمه ای از گستردگی کار تحقیقات روی عوامل خورنده را نشان می دهد. با توجه به تنوع مصالح ساختمانی ضد خوردگی، گستردگی عوامل خورنده و گوناگونی شرایط اثر گذاری این دو گروه مواد بر روی یکدیگر، مبحث خوردگی یکی از وسیع ترین و ضمنا پیچیده ترین رشته های علمی – تحقیقاتی – مهندسی امروز را تشکیل می دهد که روز به روز تعدادبیشتری از مهندسان ، پژوهشگران و متخصصان را بخود جلب می کند.