محمد طاهری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی دریا دانشگاه صنعتی شریف
سیدمحمدرضا موسوی - کارشناس مهندسی دریا دانشگاه صنعتی مالک اشتر
سیدخلیل شریعتی - دانشجوی دکتری مهندسی دریا دانشگاه صنعتی امیرکبیر

افزایش سرعت ، کاهش وزن و برخورداری از استحکام کافی از جمله پارامترهای مهم در طراحی و ساخت شناورها ی بدون سرنشین محسوب میگردند. شناور تندروی مدل حاضر در مقیاس 15/1 نسبت به شناور مشابه خود که یک شناور تک بدنه مسابقه ای میباشد، ساخته شده است. طراحی شناور در محیط نرم افزارهای مختلف از جمله نرم افزار دریایی maxsurf انجام شده است. جنس بدنه شناور آلومی نیومی و دارای سیستم رانش پروانهای میباشد. دو نوع مکانیزم عملکرد هدایت برای سیستم رانش طراحی، ساخته و تست شده است این دو نوع عبارتند از هدایت به کمک سکان و هدایت از طریق سیستم رانش شفت متحرک مناسب که قابلیت حرکت استیرینگ (steering (را برای شناور فراهم میکند. در مکانیزم نخست مانور شناور از طریق انحراف جریان مثبت پروانه روی تیغه سکان میباشد، اما مانور در مکانیزم دوم توسط تراست مثبت پروانه (حرکت پروانه به صورت عرضی) امکان پذیر است که این امر منجر به افزایش راندمان مانور گردیده است. در این شناور از دو موتور 1300 وات استفاده شده است. این شناور با توجه به شکل بدنه و نوع سیستم رانش توانسته است به سرعت 14Kts دست یابد. به منظور بررسی عملکرد سیستم رانش ، تستهای سرعت و مانور بر روی شناور صورت گرفته است. همچنین تست یافتن موقعیت طولی مناسب مرکز ثقل برای کاهش پورپویزینگ نیز انجام شده که در نهایت مقدار حاصل 30cm از پاشنه (با توجه به طول 95cmشناور) تعین شده است. شناور قابلیت حرکت به صورت کنترل از راه دور و هوشمند در مسیرهای مارپیج و دایرهای را دارا می باشد. در این مقاله مراحل طراحی ،ساخت و تست این شناور پرداخته شده است.

شناوربدونسرنشین -تک بدنه- آلومینیوم- سکان-سیستم رانش شفت متحرک- maxsurf