سیاوش زیدعلی - دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی دانشگاه تهران
هومن خالدی - عضو اصلی گروه کار"سیستمهای آبیاری در مزرعه" کمیته ملی آبیاری و زهکشی ای
مجید خلقی - استادیار گروه آبیاری و آبادانی دانشگاه تهران

آب به عنوان محدودکنند ه ترین عامل در تولید محصولات کشاورزی نقش مهمی در تأمین غذای جمعیت رو به رشد کشورمان به عهده دارد . بنابراین لازم است که از منابع آب محدود کشور به نحو کارآ و بهینه استفاده نموده و بهره وری آن را افزایش داد . هدف از افزایش بهره وری آب در کشاورزی ، به حداکثر رسانیدن سود حاصل از مصرف منابع آب در بخش کشاورزی است . در مطالعه حاضر که به صورت موردی در شبکه آبیاری و زهکشی مغان انجام گرفته است، وضعیت بهره وری آب در این شبکه از سال 1375 تا 1380 با استفاده از سه شاخصCPD « تولید محصول ب ه ازای یک متر مکعب آب » BPD ، «سود به ازای یک متر مکعب آب» NBPD در سه بخش کشت « سود خالص به ازای یک متر مکعب آب »و وصنعت مغان، کشت و صنعت پارس و اراضی بخش خصوصی مورد ارزیابی و مقایسه گرفته اند . نتایج نشان داد متوسط شاخصهای BPD و BPD ،CPD در شبکه آبیاری و زهکش ی مغان به ترتیب 0/82، 702 و 377 می باشد . متوسط میزانNBPD و BPD ،CPD در کشت و صنعت مغان به ترتیب 0/76، 517 و 314 در کشت و صنعت پارس به ترتیب 0/75، 647 و 410 و در اراضی بخش خصوصی به ترتیب 0/90، 887 و 430 بود. بطور کلی وضعیت بهره وری آب در اراضی بخش خصوصی بهتر از کشت و صنعتها می باشد.

بهره وری، آب، مدیریت، شبکه،آبیاری، زهکشی، مغان، کشاورزی ، NBPD BPD, CPD