اصغر وطنی اسکویی - استادیار گروه عمران دانشگاه شهید رجایی، مشاور عالی بازسازی بنیاد مسکن
ایرج رسولان - دانشجوی دکتری سازه دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، مشاور فنی فازسازی ب
علی بشاش - کارشناس ارشد عمران عضو باشگاه پژوهشگران جوان

تجربه زلزله های اخیر از جمله گیلان، زنجان، بم و لرستان نشان از آسیب پذیری ساختمان های ساخته شده در کشور، در برابر زلزله دارند، زیرا این سازه ها به علل همچون الف – بر اساس آیین نامه ها لرزه ای مناسب طراحی نشده اند ب – مشکلات آیین نامه ای (اهداف طراحی) ج- مشکلات اجرایی د – مصالح غیر استاندارد ه – مهارت ناکافی دست اندرکاران اجرایی آسیب پذیر می باشند و- تغییرات در کاربری ساختمان ز – افزایش وزن طبقات ساختمان ح – افزودن طبقات جدید به ساختمان موجود و- تغییرات در معماری ساختمان بدون دقت در سیستم سازه ای و … از این رو، اهمیت و نیاز ارتقا عملکرد ساختمانهای موجود برای پایداری تحت نیروهای زلزله با روش های بهسازی قابل اعتماد، آسان، سرعت اجرا و اقتصادی، عدم افزایش وزن ساختمان را پر رنگ تر نموده است. افزایش در سختی، شکل پذیری، میرایی، مقاومت لرزه ای به شیوه های گوناگون، کم و بیش مشکلات اجرایی و تغییرات در معماری ساختمان را به همراه خواهد داشت. از آنجاییکه بهسازی لرزه ای را می توان با افزایش پارامترهای بیان شده در بازه عضو و سیستم صورت گیرد. لازم است بعد از تقویت صورت گرفته تمامی مواردی که مداخله برای بهسازی انجام می گیرد با آزمایشات لازم کنترل گردد تا به اهداف مورد نظر چقدر نزدیک شده است. با توجه به اینکه بهسازی لرزه ای صورت گرفته در یک محدوده وسیع صورت می گیرد سرعت اجرای عملیات بهسازی و زمان عدم استفاده از یک ساختمان در اولویت می باشد. ضمنا از بین همه روشها، آنکه دارای فن آوری آسان برای پذیرش، دسترسی ساده به مصالح روش، عدم وابستگی به شرایط جوی و کم هزینه بودن و عدم افزایش وزن را دارا باشد در اولویت بعدی قرار دارد. در این مقاله با استفاده از تجربیات بارسازی و بهسازی بنیاد مسکن انقلاب راهکارها و روشهای مورد استفاده به منظور بهسازی لرزه ای ساختمانهای مصالح بنایی آسیب پذیر همراه با نقاط ضعف و قوت هر یک از روش های بکار رفته مورد مطالعه قرار خواهد گرفت و مقایسه لازم بین روشها جهت بهسازی صورت خواهد گرفت.

مقاوم سازی ، بهسازی ، سازه های بنایی