کامران فلاحی - کارشناس ارشد مسئول ساختمان، شرکت مدیریت پروژه های نیروگاهی ایران (مپ

کنکاش بشر در مقابله با حوادث طبیعی به دانشی انجامید که از شناسایی عوامل طبیعی مخرب از جمله سیل و زلزله آغاز شده و به علم «مدیریت بحران» منتج شده است. انسان امروز افق آینده را دورتر از دیروز می بیند و شاید به همین دلیل چالش درونی اونیز بیشتر شده است. اما علیرغم پیشرفت علوم و فنون، دانش بشر از پیش بینی زمان وقوع حادثه ناتوان است و از این رو لازم است در قبال وقوع غیر قابل اجتناب حوادث مهیا بود. از آنجا که وقوع بحران و حادثه در صنعت برق ازویژگی خاصی برخوردار است و کشور ما نیز بلحاظ شرایط ساختگاهی در معرض حوادث طبیعی زیاد و مهلکی از جمله زلزله، سیل، حوادث منطقه ای و … قرار دارد، اهمیت حفظ و پایداری شریانهای حیاتی از جمله برق از اهمیت و جایگاه ویژه ای برخوردار است همچنین بلحاظ اهمیت بهره برداری و نیاز مبرم به انرژی در هر لحظه و خصوصا در شرایط فوق العاده و نیز حجم سرمایه گذاریهای بالای انجام شده، توجه خاصی به رفتار و عملکرد شبکه های تولید و برقرسانی و مدیریت بهره برداری از آن را تحت شرایط بحران می طلبد. این مقاله سعی دارد با توجه به وضعیت شبکه تولید و برق رسانی کشور و تشکیلات مربوط به تشریح اصول مدیریت بحران پرداخته و در نهایت ساختاری جهت استقرار مدیریت بحران در این خصوص پیشنهاد نماید.

بحران ، مدیریت بحران ، آسیب پذیری ، ساختار سازمانی