محمدرضا عدل پرور - عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت ایران و سرپرست دانشکده مهندسی دانشگاه
ژوبین معتمد - عضو گروه مدیریت تحقیقات مهندسی زلزله ، موسسه مهندسین سازه ، لندن
علیرضا جهانپور - دانشجوی دکتری سازه، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
گلناز درویش زاده - کارشناس مهندسی عمران، لندن

درصد بالایی از مکانهای مسکونی در ایران را ساختمانهای خشتی تشکیل می دهند. این ساختمانهای کم ارتفاع به علت داشتن سیستم سازه ای سنتی قادر به انتقال بارهای جانبی، به خصوص بارهای ایجاد شده به وسیله زلزله های حوزه نزدیک (Near Field) که موج قائم در این زلزله ها غالب می باشد، نیستند. نمونه بارز آن ساختمانهای خشتی موجود در شهرستان بم بود که در زلزله دلخراش سال 2003، بهطور کامل ویران شدند. در اینمقاله روشی کاملاً عملی ارائه شده است تا این ساختمانها در برابر زلزله مقاوم شوند. در این روش از تورهای پلاستیکی به عنوان تقویت لرزه ای ساختمانهای خشتی استفاده شده است. مقدارمتوسطی از تقویت های توری پلاستیکی برای جلوگیری از تخریب کامل یا ناقص ساختمان های خشتی حتی در طی زلزله های شدید می تواند استفاده شود. توری پلاستیکی استفاده شده در این پروژه سازگار با دیوارهای خشتی می باشد و در مدلهای متنوعی در ازمایشگاه همراه با دیوارهای خشتی مورد آزمایش قرار گرفته اند. حتی آنها برای میزان بالایی از شدت لرزه ای با دیوار یکپارچه عمل می کنند و نتایج آزمایشها نشان دا دکه قرار دادن توری در محلهای بحرانی می تواند برای جلوگیری از تخریب کافی باشد.

ساختمان های خشتی ، مقاوم سازی ، آسیب پذیری