محسن وفایی سفتی - دانشیار بخش مهندسی شیمی دانشگاه تربیت مدرس
مهسا باغبان صالحی - دانشجوی کارشناس ارشد مهندسی شیمی، دانشگاه تربیت مدرس
حسن نادری - کارشناس ارشد پژوهشگاه صنعت نفت
سید رضا هاشمی نسب زواره - کارشناس ارشد مهندسی نفت، دانشگاه تربیت مدرس، گروه تحقیقاتی نفت، گاز و

یکی از روشها ی افزایش بهره وری از مخازن نفتی، استفاده از ژلهای هوشمند می باشد . برای بررسی اثر این ژلها در مخازن الزامًا بایستی آزمایشهای متفاوتی جهت شناسایی و تعیین خواص ژل صورت پذیرد سپس به کمک نرم افزارهای شبیه ساز حرکت ژل در محیط متخلخل و اثر آن بر روی شاخص های مخزن بررسی شود . در این تحقیق با مدلسازی ریاضی حرکت ژل پلیمر در حالت دو بعدی، تغییرات نفوذپذیری محیط متخلخل نسبت به آب بررسی می گردد . در این مدلسازی معادلات دیفرانسیل پاره ایی حاکم بر حرکت سیال و حرکت ژل با استفاده از روش تقریب تفاضل مرکزی به معادلات جبری تبدیل و سپس در یک بازه زمانی مشخص از روش رنج کوتای مرتبه ۴ حل می شود . علاوه بر این معادلات حاکم بر حرکت ژل قادر است حرکت ۵ ماده با خصوصیات متفاوت را به خوبی مدل نماید . نتایج حل عددی میزان تغییرات نفوذپذیری محیط متخلخل پس از تزریق ژل به چاه تزریق، را در یک بازه زمانی ۵ ساله نشان میدهد . این مدل تقریب مناسبی برای بررسی اثر ژل پلیمر بر کاهش نفوذپذیری و تولید آب محسوب می شود که باعث صرفه جویی در هزینه و زمان خواهد شد.

مخروطی شدن آب، ژل، نفوذ پذیری، عامل پیوند، پلی آکریل آمید، یون کروم