مهدی برنافر

زمین به عنوان عامل مهم و در بسیاری موارد عاملی تعیین کننده در مسکن است و در بازار آزاد، بالاترین نسبت را در این میان کلیه عوامل مسکن به خود اختصاص می دهد. بدین طریق ارزیابی ارتباط زمین و شاخص های مسکن می تواند در تدوین برنامه ای اثر بخش تر برای مسکن مورد نظر قرار گیرد. در این مطالعه محله عبدالله آباد ضیابری رشت به عنوان یک بافت فرسوده و کم تراکم در حال نوسازی جهت ارزیابی رابطه زمین و شاخص های کالبدی مسکن انتخاب شده است. مشخص گردید که وقفی بودن بخش اعظمی از زمین های موجود بر نامطلوب بودن شاخص های کالبدی مسکن موثر واقع گردیده و بدین ترتیب سبب شده تا امکان نوسازی ساختمان ها در این بخش از بافت وجود نداشته باشد. بدین لحاظ بافت محله را با نزول سطح مطلوبیت شاخص ها و در نتیجه مشکل فرسودگی بیش از حد بافت مواجه می نماید که نیازمند چاره اندیشی در این زمینه است.

مسکن، تراکم، زمین، شهر رشت