صالح اسدی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تهران

شکل گیری سکونتگاههای نامتعارف و غیررسمی در نظام شهرنشینی ایران و بخصوص کلان شهرها ناشی از نابرابری های اقتصادی، اجتماعی است که در سطح ملی و منطقه ای و حتی درون مناطق وجود دارد. امروزه بیشتر کلان شهرهای کشور با پدیده ی اسکان غیررسمی مواجه می باشد. اسکان نادرست حاشیه نشینان باعث شده است که مدیریت شهری نتواند امکانات قابل قبول به آنها ارائه دهد و این مساله منجر به نارضایتی شهروندان از مدیریت شهری و بروز انواع انحرافات اجتماعی در این مناطق گردیده است. در این پژوهش سعی شده است بر اساس مطالعات اسنادی و کتابخانه ای معضلات و ناهنجاری های پدیده اسکان غیر رسمی بررسی شود و به جایگاه و نقش مدیریت شهری در ساماندهی و بهبود وضعیت حاشیه نشینان پرداخته شود. مقاله حاضر، تعاریف مربوط به اسکان غیررسمی، انواع سکونتگاههای غیر رسمی و اسکان غیر رسمی در ایران و عوامل تأثیر گذار در تشدید اسکان غیر رسمی و مهمترین و عمده ترین علل پیدایش و گسترش اسکان غیررسمی در ایران و راهکارها و سیاستهای تکاملی ساماندهی اسکان غیر رسمی در ایران و جهان را مورد بررسی قرار داده و در نهایت به یک جمع بندی و نتیجه گیری رسیده است. امید آن است که با لحاظ کردن مساله اسکان غیر رسمی در برنامه ریزیها و سیاست تشریک مساعی با ساکنان جهت ساماندهی و بهسازی بافت های نابسامان شهر می توان امکان توسعه پایدار شهری را فراهم ساخت.

اسکان غیررسمی، ساماندهی، مدیریت شهری