محمود عدالت پژوه

امروزه یکی از موضوعاتی که در سر لوحه تصمیمات مدیران سازمانهای بزرگ قرار دارد و همواره فکر آنان را به خود معطوف داشته است ، مسئله کوچک کردن سازمان با بهره گیری از سیستم عدم تمرکز است . انگیزه چنین تفکری را می توان در تعابیری چون » کوچک زیباست « ، » کوچک هوشمند است » « کوچک ، فعال و پویاست « بنحوی یافت که نقطه مشترک همه این تعابیر همان تغییر ساختار تشکیلاتی سازمانهای بزرگ و تقسیم آن به سازمانهای کوچکتر و محدودتر با اختیارات لازم است که در ابتدای کار بهره گیری مقدماتی از سیاست تمرکز زدایی از طریق تفویض اختیارات توصیه شده است