فاطمه رحیمی کیان - کارشناس ارشد مامایی اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، مرکز تحقیقات مراقبت های پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران
سولماز فتحی - اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، مرکز تحقیقات مراقبت های پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران
شهناز گلیان تهرانی - اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، مرکز تحقیقات مراقبت های پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران
عباس مهران - اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، مرکز تحقیقات مراقبت های پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران

مقدمه: سرطان سرویکس دومین سرطان شایع زنان می باشد و قابل پیشگیری است. براساس مطالعات انجام شده یکی از بهترین مدل هایی که در برنامه های آموزش بهداشت مورد استفاده قرار می گیرد، مدل باور بهداشتی می باشد. آموزش پیشگیری از سرطان سرویکس و اهمیت تشخیص آن در مراحل اولیه باعث می شود زنان در برابر سلامتی خود مسئولیت بیشتری احساس کنند. هدف: هدف از انجام این مطالعه ارزشیابی برنامه آموزشی پیشگیری از سرطان سرویکس براساس مدل باور بهداشتی بر عملکرد زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر اردبیل بوده است. روش کار: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی بود که طی آن در سال 1387 تعداد 60 خانم مراجعه کننده به مرکز بهداشتی درمانی منتخب شهر اردبیل به روش تخصیص تصادفی انتخاب شدند. برنامه ی اموزشی مشتمل بر بحث در گروه های کوچک(6 نفره) پرسش و پاسخ و ارائه یک پمفلت آموزشی بود. پژوهشگر برای هدایت بحث از یک راهنمای سوالات که براساس اجزاء چهارگانه مدل باور بهداشتی یعنی حساسیت، شدت، منافع درک شده و موانع درک شده، تهیه شده بود، استفاده کرد. داده های مطالعه از طریق پرسشنامه طی دو مرحله قبل و بعد از اجرای برنامه اموزشی جمع آوری گردید. تجزیه و تحلیل داده ها به کمک نرم افزار آماری SPSS و با استفاده از آزمون های آماری ویلکاکسون، مک نمار و دقیق فیشر انجام شد. برای کلیه آزمون ها P<0/05 معنی دار تلقی گردید. نتایج: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که بین ویژگی های دموگرافیک-مامایی در اعضای دو گروه تفاوت معنی دار آماری وجود نداشت و دو گروه از این نظر همگون بودند. ولی بین اجزاء مدل باور بهداشتی یعنی حساسیت (P<0.001)، شدت (P<0/001) منافع درک شده (p<0/001) و موانع درک شده (P<0/001) در دو مرحله ی قبل و بعد از اجرای برنامه ی آموزشی اختلاف معنی دار آماری وجود داشته است(P<0/001) نتیجه گیری: در پژوهش حاضر اجرای برنامه آموزشی براساس مدل باور بهداشتی در پیشگیری از سرطان سرویکس موثر بوده است. لذا پیشنهاد می شود از این مدل اموزشی در سایر موارد بیماری ها و مشکلات مربوط به سلامت زنان مانند بیماری های جنسی و یا اصلاح رفتار های پرخطر بهداشتی نیز استفاده شود.

رویکرد، پیشگیری از سرطان سرویکس، برنامه آموزشی،مدل باور بهداشتی