هادی عامری خواه - دانشجوی کارشناسی ارشد خاکشناسی دانشگاه شهید چمران
عطا اله خادم الرسول
عبدالامیر معزی - استادیار گروه خاکشناسی دانشگاه شهید چمران

در سالهای اخیر توجه روزافزونی به بهبود و حفظ منابع طبیعی و جلوگیری از دست رفتن آنها و کاهش خسارات ناشی از بین رفتن این منابع شده است فرسایش بادی یکی از عوامل هدررفت منابع خاک در نواحی خشک و نیمه خشک زمین است با توجه به قرارگیری بخش وسیعی از عرصه ایران در بخش خشک و نیمه خشک شناسایی کانونهای فرسایش بادی و اندازه گیری آن از اهمیت ویژه ای برخوردار می شود طی سالهای 1965 تاکنون مدلها و روشهایی جهت اندازه گیری این پدیده در ایالات متحده ، اروپا و ایران ایجاد شده است یکی ازاین مدلها RWEQ و مدل WEPS فراگیرترین مدلها در این زمینه است دراین تحقیق فرسایش بادی با استفاده از این دو مدل در مقایسه با مدل IRIFR برروی رخساره ژئومرفولوژی انتخاب شده در اراضی به وسعت 70 هکتار جهت مدل RWEQ . و 0/64 هکتار جهت شبیه سازی با مدل WEPS در هر رخساره در نظر گرفته شدها ست.

فرسایش بادی، RWEQ ،IRIFR ،WEPS، مدل