سجاد حیاتی - کارشناس ارشد دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه علم و صنعت ایران
امیرحسین دوایی مرکزی - دانشیار دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه علم و صنعت ایران
حسین رکنی دماوندی طاهر - کارشناس دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه علم و صنعت ایران

در این مقاله از روشهای کنترل بهینه ∞H برای کاهش ارتعاشات یک سازه تحت زلزله استفاده شده است. در وحله اول، مدل سازی ارتعاشی یک ساختمان 5 طبقه انجام گرفته و در مرحله بعدی یک کنترل کننده فعال بهینه طراحی و برسازه اعمال شده است. برای سنجش مقاومت (robustness) کنترل کننده در برابر عدم قطعیت های ناشی از تغییرات جرم در طبقات ساختمان، از روش آنالیز μ استفاده شده است. برای مقاوم سازی کنترل کننده در برابر عدم قطعیت معین، از روش سنتز μ استفاده به عمل آمده است. با استفاده از مدلهای تجربی موجود برای میراگرهای نیمه فعال (مگنتورئولوژیک)، الگوریتم کنترلی مجددی در چارچوب یک سیستم کنترل حلقه بسته برای تبدیل سیستم کنترلی فعال به سیستم غیر فعال طراحی و اعمال شده است. با استفاده از شبیه سازی های رایانه ای، کارائی سیستم کنترل ارائه شده در کاهش ارتعاشات ناشی از زلزله مورد ارزیابی قرار گرفته است.

سازه- کنترل نیمه فعال – H-infinity - زلزله – میراگر مگنتورئولوژیک