بهنام میری پور - دانشجوی کارشناسی ارشد مکانیک، طراحی کاربردی
داود نادری - استادیار - دانشگاه بوعلی سینا همدان، گروه مهندسی مکانیک
محسن صادقی مهر - استایار - دانشگاه بوعلی سینا همدان، گروه مهندسی مکانیک

اطلاعات کمی در مورد اینکه انسان چگونه در زندگی روزانه و در حین انجام فعالیت های دینامیکی از افتادن جلوگیری می کند وجود دارد. مساله اساسی تئوریکی فقدان یک اصل قانونمند مکانیکی برای تعیین پایداری وضعیت دینامیکی است این امر از آنجا ناشی می شود که علل مختلفی برای افتاد انسان و تعاریف مختلفی برای پایداری وجود دارد. در این مقاله با مدلسازی دینامیکی بدن انسان و استفاده ازمعیار پایداری انسان در حالتی که سطح زیرپا دوران می کند، پیشنهاد شده است. معادلات دینامیکی مدل به دو روش لاگرانژ و نیوتن – اویلر حل گردیده و پس از بدست آمدن نیروهای پنجنه و پاشنه و نوشتن معادلات دینامیکی پا، بوسیله الگوریتم های بهینه سازی مقادیر بهینه زاویه، سرعت و شتاب زاویه ای مفاصل برای حفظ پایداری بدست آمده است. جهت اطمینان از صحت نتایج تئوری، حرکت مدل در نرم افزار ADAMS شبیه سازی شده و انطباق نتایج تحلیل تئوری و شبیه سازی بررسی شده است.

صفحه ساجیتال- سطح­ دوران کننده - پایداری- بهینه­سازی