فرهاد بیرانوند - دانشجوی کارشناسی ارشد گیاهان زینتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس
عباس یداللهی - عضو هیات علمی گروه باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس
پژمان آزادی - عضو هیئت علمی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران و پژوهشکده ملی گل و گیاهان زینتی
محمد امیدی قلعه محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد گیاهان زینتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس

لیلیوم یکی از گیاهان مهم پیازی است که به دلیل کارآیی پایین روشهای معمول تکثیر و تولید پیاز، واردات آن در سطح انبوه صورت می گیرد. با بهره گیری از تکنیک کشت بافت، امکان تکثیر لیلیوم در سطح انبوه وجود دارد. در این پژوهش ریزنمونه های فلس از دو قسمت میانی و قاعده ای (basal) بر روی محیط کشتهای فاقد تنظیم کننده های رشد (شاهد)، BA در غلظت های (1/5 و 2 میلیگرم در لیتر) و NAA ا (1/5 و 2 میلی گرم در لیتر) به تنهایی و در ترکیب با هم در مرحله انگیزش مورد بررسی قرار گرفتند و صفاتی مانند تعداد برگ، طول برگ و تعداد، وزن تر و قطر سوخک مورد ارزیابی قرار گرفت. سایر سوخکها جهت ریشه زایی به محیط MS حاوی IBA (0/5 و 1 میلیگرم در لیتر) در ترکیب با NAA ا (0/5 و 1 میلیگرم در لیتر) انتقال داده شدند. پژوهش در قالب طرح کاملا تصادفی و در 3 تکرار صورت گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده ریزنمونه قسمت قاعده و میانی فلس به ترتیب بر روی محیط MS حاوی 2mg/l BA و دو 1mg/l (BA+ NAA) بیشترین تعداد و افزایش طول برگ را نشان دادند. بیشترین قطر و وزن سوخک به ترتیب در سطوح 1/5mg/l(BA+ NAA) و 2mg/l NAA+ 1/5 mg/l BA از ریزنمونه های قاعده فلس بدست آمد. کمترین آن نیز در سطوح 1/5mg/l NAA و 2mg/l NAA از ریزنمونههای قسمت میانه فلس حاصل شد. در مرحله ریشهزایی تیمار شاهد دارای طویلترین ریشه و تیمار 0/5mg/l (IBA+NAA) بیشترین تعداد و افزایش وزن ریشه را داشتند.

بنزیل آدنین، لیلیوم، سوخک، ، نفتالین استیک اسید، قاعده فلس