سیدحبیب الله موسوی - عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس

خودکفایی در تولید گندم و نیز تامین نان ارزانقیمت، خطی مشی کلی سیاستهای کشاورزی و غذایی کشور از بدو انقلاب تا کنون بودهاست. در این راستا سیاستهای مختلفی برای دستیابی به این دو هدف غیر همسو، تدوین و پیگیری شده است که در این بین، سیاستهای قیمتی از دیگر سیاستها فراگیرتر بوده اند. با این رویکرد، در این بررسی تلاش شدهاست تا سیاستهای حمایت قیمتی دولت در بازار گندم، در چهارچوب یک مدل تعادل جزیی چند منطقه ای، مورد ارزیابی و تحلیل قرار گیرد. نتایج بررسی ناظر بر این واقعیت است که مشی سیاستی مورد بحث، توام با زیان خالص اجتماعی است و لذا آزادسازی بازار این محصول بیش از آنکه یک توصیه ی علمی باشد، یک الزام سیاستی است.

خودکفایی، گندم، قیمت تضمینی، آزادسازی، رفاه اجتماعی