CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

چگونگی بهره گیری از توده زمین در معماری بومی جهان ؛ به مثابه یکی از تکنیک های سرمایش ایستا در بنا

عنوان مقاله: چگونگی بهره گیری از توده زمین در معماری بومی جهان ؛ به مثابه یکی از تکنیک های سرمایش ایستا در بنا
شناسه ملی مقاله: JR_BAGH-7-15_002
منتشر شده در شماره 15 دوره 7 فصل زمستان در سال 1389
مشخصات نویسندگان مقاله:

زهرا برزگر - پژوهشگر دکتری معماری دانشکده هنر و معماری. واحد علوم و تحقیقات تهران. دانشگاه آزاد اسلامی. تهران.
سیدمجید مفیدی شمیرانی - . عضو هیات علمی دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران

خلاصه مقاله:
مقوله آسایش گرمایی و بطور خاص سرمایش از جمله مقولاتی است که به جهت نقشی که در مطلوب سازی محیط و بوم دارد، حائز اهمیت فراوان است. در واقع آسایش گرمایی عامل اصلی شکل دهنده معماری هر منطقه است. در یک سکونتگاه انسانی (به عنوان یک پدیده انسان ساخت) توجه به اقلیم با مکانیزم های سرمایش، گرمایش موجب افزایش احساس، آرامش، و ارتقای سطح زندگی و نهایتأ پایداری می گردد. علی رغم اهمیت این موضوع، در دوران اخیر موضوع توجه به اقلیم نادیده گرفته شده است. در واقع باید گفت در سال های اخیر، ساختن برای ساختن و نه سا ختن برای زیستن مجالی را برایتوجه به مقولاتی مهم و عمیق همچون آسایش حرارتی، بدنه معماری، در معماری و شهرسازی باقی نگذاشته است. در مقاله حاضر به بررسی معماری بومی مناطق مختلف پرداخته و با درنظرگرفتن پهنه بندی اقلیمی در دو اقلیم گرم و خشک و مرطوب، شاخصه نحوه ارتباط بنا با زمین را با هم مقایسه نموده تا راهکارهای مناسب سرمایش در بدنه معماری و یا همان اصطلاح سرمایش ایستا (passive cooling) به دست آید. در اینجا تکنیک موردنظر (سرمایش از طریق توده حرارتی زمین) و فواید و راه های استفاده از این تکنیک با توجه به نمونه های معماری بومی بازنگری می شود.

کلمات کلیدی:
اقلیم و معماری، معماری بومی، سرمایش ایستا، استفاده از توده حرارت زمین، خانه های زیرزمینی

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/302185/