روح انگیز نوروزی نیا - گروه فوریت های پزشکی، دانشکده پیراپزشکی،
محمد نوری سپهر - دکترای بهداشت محیط، هیات علمی گروه بهداشت محیط، دانشکده بهداشت،
علی احسان حیدری - دکترای انگل شناسی، هیات علمی گروه انگل شناسی، دانشکده پزشکی،
کوروش کبیر - متخصص پزشکی اجتماعی، هیات علمی گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران.

توانایی در برقراری ارتباط استاد از شاخص های مهم تدریس اثربخش محسوب شده و اعتماد به نفس و انگیزه یادگیری را در دانشجو افزایش می دهد. از سویی متداول ترین روش تعیین موفقیت استاد در رسیدن به اهداف آموزشی، ارزشیابی اساتید از دیدگاه دانشجویان می باشد؛ لذا پژوهشگر بر آن شد تا مطالعه ای با هدف تعیین میزان مهارت های ارتباطی اساتید و ارتباط آن با نتایج ارزشیابی آنان انجام دهد. روش کار: در این مطالعه توصیفی مقطعی، جامعه آماری را کلیه اساتید دانشگاه علوم پزشکی البرز در سال تحصیلی 91-90 تشکیل می داد که تعداد 81 نفر از اساتید به روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه ای دو بخشی شامل اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه استاندارد شده مهارتهای ارتباطی کویین دام جمع آوری شد. تحلیل داده ها، در سطح آمار توصیفی میانگین و انحراف معیار و استنباطی آزمون T و ضریب همبستگی پیرسون توسط نرم افزار SPSS نسخه 16 انجام شد. یافته ها: میانگین نمره کل مهارت های ارتباطی 123.93 ± 7.82 بود. میانگین نمره مدیریت عواطف و احساسات 29.04 ± 2.88 درک پیام 33.9±2.70 قاطعیت در ارتباط1.71 18.44± گوش دادن 25.54 ± 2.45 و بینش نسبت به پیام 17 ± 2.13 بود. همچنین تنها بین نمره ارزشیابی اساتید و حیطه مدیریت عواطف و احساسات P=0.02 ارتباط وجود داشت. نتایج آزمون ها نشان دادند که بین نمره کل مهارتهای ارتباطی با متغیرهای جمعیت شناختی و نیز نمره ارزشیابی اساتید ارتباط معناداری وجود نداشت نتیجه گیری: نتایج بیانگر عدم وجود ارتباط بین مهارت های ارتباطی اساتید با نمره ارزشیابی آنها می باشد.

مهارت های ارتباطی، ارزشیابی، دانشگاه