رشید حیدری مقدم - استادیار گروه ارگونومی، دانشکده بهداشت و مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی همدان
مجید معتمدزاده - استاد گروه ارگونومی، دانشکده بهداشت و مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی همدان
قدرت الله روشنایی - استادیار گروه آمارزیستی و اپیدمیولوژی و مرکز تحقیقات مدلسازی بیماری های غیرواگیر، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان
رسول احمدی - استاد گروه ارگونومی، دانشکده بهداشت و مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی همدان

مقدمه: با توجه به نقش اساسی میز و نیمکت های مناسب در نشستن دانش آموزان با پوسچر صحیح و اینکه میز و نیمکت های غیر ارگونومیک باعث پوسچر نامناسب شده و کمردرد، گردن درد، عدم تمرکز و ناراحتی به وجود می آورند، این مطالعه با هدف بررسی تطابق ابعاد آنتروپومتری دانش آموزان با میز و نیمکت های موجود در مدارس ابتدایی شهر همدان انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه 600 نفر از دانش آموزان مدارس پسرانه ابتدایی شهر همدان مورد بررسی قرارگرفتند و علاوه بر قد و وزن آنها ابعاد آنتروپومتری شامل ارتفاع شانه، ارتفاع آرنج، ارتفاع زانو، ارتفاع رکبی، طول باسن- رکبی و پهنای باسن آنها اندازه گیری شد. سپس تناسب ابعاد میز و نیمکت موجود در مدارس شهر همدان با ابعاد ارگونومی محاسبه شده، مقایسه شد .یافته ها: نتایج نشان داد که ابعاد دو نوع میز و نیمکت موجود با ابعاد آنتروپومتری دانش آموزان تناسب ندارد. به ترتیب ارتفاع نشستنگاه، عم نشستنگاه، عرض نشستنگاه، ارتفاع تکیه گاه، ارتفاع میز، ارتفاع زیر میز در میز و نیمکت های دارای نشستنگاه مشترک برای 89/5، 76/5، 57/5، 64/88 درصد از دانش آموزان و میز و نیمکت های دارای نشستنگاه جداگانه به ترتیب برای 61/5، 58/5، 58، 73/5، 76/5، 60/5 درصد از دانش آموزان نامناسب بود. نتیجه گیری: هر دو نوع میز و نیمکت موجود در مدارس شهر همدان برای دانش آموزان مناسب نبودند. عم نشستنگاه و ارتفاع نشستنگاه میز و نیمکت های دارای نشستنگاه جداگانه نسبت به میز و نیمکت های دارای نشستنگاه مشترک نسبتاً بهتر بود.

ارگونومی، آنتروپومتری، طراحی، میز و نیمکت