محمدعلی شفیعا - استادیار دانشکده مهندسی صنایع ، دانشگاه علم و صنعت ایران
میربهادر قلی آریا نژاد - استاد دانشکده مهندسی صنایع ، دانشگاه علم و صنعت ایران
مهدی فتح اله - دانشجوی دکتری مهندسی صنایع، دانشکده مهندسی صنایع ، دانشگاه علم و صنعت ایران

از جمله عوامل مهم ایجاد کننده مزیت رقابتی در کسب و کار و تولید ، استفاده از منابع مشترک است . این امر باعث شده در محیط رقابتی و پویای امروز ، بهره گیری از رویکرد اشتراک منابع در کانون توجه مدیران قرار گیرد. در این رویکرد از طریق راهبرد سکوی مشترک ، امکان تولید طیف وسیعی از محصولات ، توام با حداقل تنوع در عوامل تولید فراهم می گردد. این در حالی است که عمده کارخانجات و صنایع تولیدی در یک نظام مبتنی بر شبکه ، تلاش می کنند زمینه ایجاد جریان ارزش را از مرحله تامین منابع ، تا تحویل محصول به مشتری ، در کوتاهترین زمان ، برنامه ریزی و مدیریت نمایند . از جمله مصادیق این راهبرد در طول زنجیره تأمین ، مشترک سازی مولفه های محصول است . براین اساس در این قماله ، با هدف ارایه یک مدل ریاضی ، سعی شده ضمن تصمیم سازی در خصوص انتخاب بهترین ترکیب مولفه های قابل اشتراک در محصولات ، اثر زمانی راهبرد مشترک سازی و میزان صرفه جویی هایی ناشی از آن به عنوان یکی از معیارهای کلیدی عملکردی در زنجیره تامین ، مورد ارزیابی و تحلیل قرار گیرد.

سکوی مشترک ، زنجیره تأمین ، معماری محصول ، مدیریت زمان و مشترک سازی