سید حسن حسینی - مرکز نانوبیوتکنولوژی پژوهشگاه طب رزم دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله(عج)
مینو صدری - مرکز فناوری زیستی دانشگاه مالک اشتر
مهدی فصیحی - مرکز فناوری زیستی دانشگاه بقیه الله(عج)
رضا رنجبر - مرکز تحقیقات بیولوژی مولکولی پژوهشگاه طب رزم دانشگاه بقیه الله(عج)

یک پوشش مناسب برای زخم باید زیست سازگارزیست تخریب پذیرتسریع کننده ترمیم و بهبودی زخم و ... باشد دراین مطالعه برای یافتن و ارتقا روش جدید بااستفاده ازفناوری نانوتلاش گردید و ازپلیمرهای کیتوسان و PEO و انتی بیوتیک موپیروسین استفاده شد هدف دراین مطالعه تلاش برای تهیه الیاف ازمخلوط پلیمری و موپیروسین دراندازه نانو و بررسی تاثیرات آنها برروی باکتری استافیلوکوکوس اورئوس و روند ترمیم زخمهای سطحی بود نسبت های مخلتفی ازمخلوط کیتوسان و PEO تهیه شد و پس ازتهیه الیاف بااستفاده ازدستگاه پرتابل الکتروریسی ازهرکدام تصاویر sEM گرفته شد درمرحله بعد پس ازافزودن موپیروسین به مخلوط مجددا الیاف و تصاویر تهیه شد درمرحله سوم تست های باکتریولوژیکی برای بررسی تاثیرات عوامل دخیل درمخلوطها انجام شد نهایتا تستهای حیوانی بروی رت انجام شد ازمخلوط کیتوسان PEO و موپیروسین به دلیل داشتن اشاره شده دربالا میتوان برای تهیه پوشش زخمهای سطحی استفاده نمود ازاین پلیمرها میتوان بخوبی نانوالیاف و پوششهای بسیارنازک برروی سطوح موردنظر ازجمله زخمهای سطحی تهیه نمود

کیتوسان ، الکتروریسی ، موپیروسین ، زخمهای سطحی ، PEO