بابک غلامی - دانشجوی کارشناسی ارشد اگرواکولوژی، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی ، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
فریده نوروزی شهری - دانشجوی دکترای تخصصی فیزیولوژی گیاهان زراعی گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی ، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه،
فرزاد مندنی - استادیار اکولوژی گیاهان زراعی، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی ، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
سعید جلالی هنرمند - دانشیار فیزیولوژی گیاهان زراعی، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی ، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.

به منظور بررسی اثر کاربرد کود اوره و محلول پاشی برگی دود - آب بر برخی از شاخص های رشد، عملکرد و اجزای عملکرد دانه گندم آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار طی سال زراعی 1395-1394، در مزرعه تحقیقاتی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سطوح مختلف کاربرد کود اوره (90، 180، 300 و 360 کیلوگرم کود اوره در هکتار) به عنوان عامل اصلی و محلول پاشی برگی با عصاره دود - آب (در پنج سطح شامل شاهد و غلظت های 001/0، 01/0، 1/0 و 1 درصد) به عنوان عامل فرعی بود. نتایج نشان داد که در تمامی سطوح کود اوره، محلول پاشی با دود - آب نسبت به شاهد موجب افزایش معنی دار پارامترهای رشد اندازه گیری شده، اجزای عملکرد و در نهایت افزایش عملکرد دانه گندم گردید. بیشترین عملکرد دانه (922 گرم در متر مربع) در شرایط کاربرد 360 کیلوگرم کود اوره در هکتار و غلظت یک درصد دود-آب و کمترین مقدار آن (339 گرم در مترمربع) در شرایط کاربرد 90 کیلوگرم کود اوره در هکتار و محلول پاشی با آب مقطر بدست آمد. در سطوح کود اوره 90، 180، 300 و 360 کیلوگرم در هکتار، دود - آب در غلظت یک درصد به ترتیب موجب افزایش عملکرد دانه به میزان 22/15، 34/11، 18/7 و 67/7 درصد نسبت به تیمار شاهد شد. به نظر می رسد کاریرد دود - آب از طریق بهبود کارایی نیتروژن و جبران افت عملکرد ناشی از کاهش مصرف آن منجر به بهبود شاخص های رشد و عملکرد دانه گندم شد.

بوتنولید, تنظیم کننده های رشد گیاهی, سرعت رشد, سطح برگ, ماده خشک