مجید خلقی - دانشیار گروه مهندسی آبیاری و آبادانی دانشگاه تهران
رضوان تاکی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی آبیاری و آبادانی دانشگاه تهران

در اکثر مناطق ایران آب های زیرزمینی که تامین کننده اصلی آب کشاورزی، شرب و مصارف صنعتی هستند در حال حاضر شدیدًا تحت تأثیر برداشت بی رویه قرار گرفته است . با توجه به عدم امکان جای گزینی این منبع آب ارزشمند، محافظت از آن امری ضروری به نظر می رسد . دشت قزوین به علت شرایط خاص خود و وجود واحدهای صنعتی و فعالیت های کشاورزی، شهرها و شهرک های صنعتی متعدد در حال حاضر از مناطق بحرانی و آسیب پذیر است . در این مقاله برای برآورد آسیب پذیری دشت قزوین از روش DRASTIC استفاده شد . به کمک سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) نقشه آسیب پذیری آب خوان تهیه و مقدار شاخص DRASTIC عمومی از ۳۵ تا ۱۰۸ در کل منطقه برآورد شد. با توجه به شاخص DRASTIC عمومی تقریبًا ۱۱ درصد از سطح منطقه دارای آسیب پذیری کم و در حدود ۴۳ درصد از سطح منطقه آسیب پذیری متوسط و در حدود ۳۷ درصد آسیب پذیری زیاد و ۱۰ درصد آسیب پذیری بسیار زیاد داشتند . طبق نقشه آسیب پذیری DRASTIC محدوده باتلاق و اراضی بایر واقع در شرق و مرکز دشت دارای آسیب پذیری زیاد بودند و با میزان افزایش نیترات و همچنین مقدار هدایت الکتریکی در منطقه مطابقت دارد . با در دست داشتن این شاخص می توان برای حفاظت از آب خوان و حریم کیفی آن تدابیری اندیشید.