عیسی امینی - دانشجوی کارشناسی ارشد، مرکز تحقیقات مواد پیشرفته و فراوری مواد معدنی، دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی سهند تبریز
جعفر خلیل علافی - دانشیار، مرکز تحقیقات مواد پیشرفته و فراوری مواد معدنی، دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی سهند تبریز
رضا چاره خواه - دانشجوی کارشناسی ارشد، مرکز تحقیقات مواد پیشرفته و فراوری مواد معدنی، دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی سهند تبریز
زهرا معروفی - دانشجوی کارشناسی ارشد، مرکز تحقیقات مواد پیشرفته و فراوری مواد معدنی، دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی سهند تبریز

در این تحقیق، تاثیر مشخصات پوشان شامل نوع، گران روی و ضخامت آن بر روی مدل های اسفنجی، دما و زمان خشک شدن مدل های پوشان دهی شده در کوره ی خشک کن، بر تشکیل حفره های داخلی در قطعات ریختگی چدنی تولید شده به روش ریخته گری با مدل از بین رونده بررسی شده است. به منظور پیش بینی حفره های داخلی در قطعات، مدل سازی توسط نرم افزار طراحی آزمایش Design-Expert انجام گرفت و در نهایت، مقادیر بهینه ی هر مشخصه برای کمینه کردن تعداد حفره ها در قطعات تعیین شدند. نتایج آزمایش ها بیانگر افزایش حفره های داخلی با افزایش دمای کوره و کاهش آن ها با افزایش گران روی و ضخامت پوشان بودند. این در حالی است که پوشان A دارای حفره های داخلی بیش تری نسبت به پوشان B بود. افزون بر این، مشخص شد که در دمای بالای خشک شدن (60 C°) و با افزایش زمان خشک شدن، حفره های داخلی افزایش و در دمای پایین خشک شدن (40 C°) و با افزایش زمان خشک شدن، حفره های داخلی کاهش می یابند. از طرف دیگر، در گران روی بیشینه، حفره های داخلی با کاهش زمان خشک شدن افزایش یافتند، در حالی که در گران روی کمینه، حفره های داخلی با افزایش زمان خشک شدن بیش تر شدند.

ریخته گری با مدل از بین رونده، پوشان، بهینه سازی، مدلسازی، حفره های داخلی، طراحی آزمایش، مدل اسفنجی، چدن خاکستری