رضا غلامی - دانشجوی کاشناسی ارشد دانشگاه علم و صنعت ایران
احد قائمی - هیات علمی
محمدتقی صادقی - هیات علمی دانشگاه علم و صنعت ایران

در این تحقیق،فرآیند جذب گاز دی اکسیدکربن با استفاده از زئولیت13 در یک راکتور بستر ثابت مورد مطالعه قرار گرفت. آزمایش های جذب در یک بستر ثابت با ارتفاع 1 متر و قطر 10 سانتیمتر انجام گردید. آزمایشات جذب جهت بررسی پارامترهای عملیاتی شامل دما، فشار، دبی گاز و مقدار جاذب انجام گرفت. نتایج آنالیز ذرات جاذب نشان داد که متوسط قطر حفرات جاذب 92/1 نانومتر و سطح ویژه 697 مترمربع بر گرم می باشد. نتایج آزمایشات تجربی نشان داد که با افزایش فشار و ارتفاع بستر و کاهش دما، سرعت جذب گاز دی اکسیدکربن افزایش می یابد. ارزیابی داده های ایزوترم جذب نشان داد که جذب دی اکسیدکربن فیزیکی بوده و جاذب دارای ظرفیت جذب بالائی می باشد. همچنین داده های ایزوترم با مدل های مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت و نتایج نشان داد که ایزوترم فرندلیچ با مقدار ضریب همبستگی 999/0 بهترین تطابق با داده های تجربی دارد.

جذب سطحی, بستر ثابت, دی اکسیدکربن, زئولیت 13x, گاز دودکش