سمیه کرمانشاهی - دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
کامران داوری - دانشیار گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
سید مجید هاشمی نیا - مربی گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
علیرضا فریدحسینی - استادیار گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

لزوم کاهش مصرف آب در بخش کشاورزی به عنوان بزرگ ترین مصرف کننده آب در دنیا، به منظور پایداری منابع آب بر کسی پوشیده نیست . با اقداماتی از قبیل اصلاح الگوی کشت و کاهش سطح زیر کشت و ... می توان به این هدف دست یافت. در این مطالعه وضعیت منابع آب و تقاضاهای آبیاری دشت نیشابور با استفاده از مدل WEAP مورد بررسی قرار گرفت. برای ارزیابی اثرات راهبردهای مذکور، سناریوهایی با عناوین تغییر الگوی کشت، کاهش سطح زیر کشت و سناریوی ترکیبی (ترکیب این دو راهکار) مطرح شد و سپس برای یک دوره 20 ساله شبیه سازی انجام گرفت . نتایج نشان دادند که با اعمال این سناریوها، میانگین سالانه نیاز آبیاری به ترتیب حدود 9، 10، 18 درصد کمتر خواهد شد، و متعاقبا از رقم میانگین کسری سالانه مخزن به ترتیب 13، 8، 18 درصد کاسته می شود؛ به بیانی دیگر این راهبردها میتوانند نقش بسزایی در کاهش تقاضای آب کشاورزی، و در نتیجه کاهش برداشت از منابع آب منطقه داشته باشند

الگوی کشت، کاهش سطح زیر کشت، دشت نیشابور، مدل WEAP