نجمه یزدان پناه - گروه مهندسی آب، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان

آلودگی و انتقال آلاینده ها از طریق فاضلاب یکی از مهم ترین مسایل زیست محیطی است. مطالعه وضعیت فاضلاب حاصل از تصفیه در مناطق روستایی کمتر مورد توجه قرار گرفته است. تحقیق حاضر به بررسی و ارزیابی کارایی چند سیستم تصفیه فاضلاب روستایی در کاهش آلودگی ناشی از فاضلاب و عناصر سنگین می پردازد. نمونه برداری از فاضلاب قبل و بعد از چهار سیستم تصفیه فاضلاب در روستاهای اطراف زرند هر یک در 10 مرحله و در فواصل زمانی یک هفته ای (در مجموع تعداد 80 نمونه) انجام شد . مقدار pH ،TP ،TKN ،DO ،TDS ،TSS ،EC ،TOC ،COD ،BOD درجه حرارت، کدورت و قلیاییت و همچنین غلظت عناصر سنگین کادمیوم، روی، سرب، نیکل و مولیبدن با روش های استاندارد اندازه گیری شد . نتایج نشان داد که بعد از تصفیه، بین مقادیر ،DO کادمیوم و مولیبدن مربوط به چهار سیستم تصفیه تفاوت معنیداری وجود نداشت ولی سایر خصوصیات تفاوت معنیداری در بین چهار سیستم تصفیه نشان داد. از طرفی، مقدار فسفر کل در همه سیستم ها نسبت به حد مجاز افزایش و مقدار کدورت کاهش یافت. در مقابل، در همه سیستم ها، مقدار اکسیژن محلول بیشتر از حد مجاز بود. در همه سیستم ها بعد از تصفیه، غلظت کادمیوم و سرب کاهش و غلظت نیکل افزایش یافت با این وجود، غلظت همه عناصر سنگین مورد مطالعه غیر از مولیبدن، در ورودی و خروجی کمتر از حد مجاز بود . بنابراین، ادامه انجام تحقیقات در خصوص منشایابی مولیبدن با توجه به اثرات سمی ناشی از آن ( 40 برابر حد مجاز) در مناطق روستایی ضروری است

آلاینده ها، حد مجاز آلودگی، زرند، فاضلاب روستایی، فلزات سنگین