راضیه باقرزاده - مربی گروه مامایی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر
طاهره کشاورز - عضو هیأت علمی گروه مامایی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی شیراز
فرخنده شریف - استادیار گروه روانپرستاری دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی شیراز
صدیقه دهباشی - استادیار گروه زنان و زایمان دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز

مقدمه و هدف : زنان در تمام سنین در معرض خشونت هستند اما اوج ان در سالهای تولید مثلی است . مطالعه حاضر به منظوربررسی عوامل دموگرافیک مرتبط با خشونت خانگی طی بارداری انجام گرفته است.روش کار : پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی تحلیلی است واحد های مورد پژوهش را 400 نفر از زنان زایمان نموده بستری در بخش بعد از زایمان بیمارستانهای زینبیه و حافظ وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز که به طور تصادفی ساده انتخاب شدهبودند تشکیل می دادند . ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بود . پرسشنامه ها از طریق مصاحبه و همچنین با مراجعه به پرونده واحدهای پژوهش و نوزادان آنها تکمیل گردید . نتایج: یافته های پژوهش نشان می دهند که بین خشونت روانی و فیزیکی با بیکار بودن شوهران واحدهای پژوهش، مصرف دخانیات توسط واحدهای پژوهش، مصرف دخانیات ، الکل مواد مخدر و داروهای اعصاب توسط همسران واحدهای پژ وهش وسابقه ازدواج متعدد در همسران واحدهای پژوهش ارتباط وجود دارد . بین خشونت اجتماعی با سطح تحصیلی پایین و مصرفدخانیات توسط واحدهای پژوهش، بیکار بودن و مصرف مواد مخدر و داروهای اعصاب و سابقه ازدواج متعدد در همسران واحدهای پژوهش ارتباط وجود دارد . خشونت اقت صادی با بیکار بودن ،مصرف مواد مخدر و الکل توسط همسران واحدهایپژوهش در ارتباط بود .خشونت جنسی با سطح تحصیلی بالاتر در واحدهای پژوهش و مصرف داروهای اعصاب توسط همسران واحدهای پژوهش در ارتباط بود. نتیجه نهایی: شناخت عوامل دموگرافیک مرتبط با خشونت خانگی طی بارد اری می تواند به کشف این خشونتها و برنامه ریزی جهت برخورد با این مشکل کمک کننده باشد . مطالعات وسیعتر جهت شناخت عوامل مرتبط با خشونت در بارداری و عوارض ناشی از آن ضرور ی است.

خشونت خانگی ، خشونت روانی ، خشونت فیزیکی ، سوء رفتار