محمدرضا حمیدی زاده - عضو هیات علمی دانشکده مدیریت و حسابداری دانشگاه شهید بهشتی
مصطفی جعفری - عضو هیات علمی دانشکده صنایع، دانشگاه علم و صنعت
محمد بهجتی - دکتری مدیریت راهبردی دانشگاه عالی دفاع ملی

تصمیم گیری زیربنای ایجاد سازمان و حرکت، رشد و توسعه آن برای کسب اهداف مشخص در سطوح راهبردی است و بر پایه ادراک، دانش، آگاهی از پیامدها، شناخت محیط و سرعت عمل رهبران و مدیران سازمان صورت می گیرد. گستردگی و پیچیدگی فرایند های لازم برای تحقق عزم سازمان و اتخاذ تصمیم های راهبردی ضرورت بهره مندی سازمان از یک سامانه سیستماتیک و هوشمند تصمیم گیری را غیرقابل اجتناب می سازد. در این مقاله به بررسی و تبیین قابلیت های توانمندساز سیستم خبره و تاثیر آن بر تصمیمات سازمان مورد مطالعه[1] در سطوح استراتژیک می پردازد. جامعه آماری تحقیق را 68 نفر از مدیران سازمان در سطوح ارشد و میانی در تعامل با ماهیت محتوایی یک سیستم هوشمند تصمیم گیری شکل می دهد. تحقیق متضمن فرضیاتی در چارچوب تشخیص ماهیت مسائل سازمان، قدرت ادراک تصمیم گیران، شناسایی فرصت ها، انتخاب راهکار مناسب و ارزیابی تصمیمات سطوح استراتژیک است که با توجه به ویژگی های سیستم خبره، مورد بررسی و آزمون قرار گرفته است. پس از ارائه داده ها، تحلیل رفتار آزمودنی ها و تبیین نتایج آزمون فرضیه ها، راهبرد هایی جهت اشاعه سیستم های هوشمند در سطوح مدیریت عالی سازمان ارائه می شود. [1]. سازمان مورد مطالعه از سازمان های وابسته به نهاد ریاست جمهوری است.

تصمیم راهبردی, سیستم خبره, هستار شناختی توانمندی ها, تعامل سازه های تصمیم خبره محور