هدی فرامرزی - دانشجوی دکتری روانشناسی کودکان استثنایی دانشگاه علامه طباطبایی
اعظم بهادری - دانشجوی دکتری روانشناسی کودکان استثنایی دانشگاه علامه طباطبایی

پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی آموزش ایفای نقش بر مهارت های اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال اتیسم با عملکرد بالا انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه کودکان پسر 8 تا 12 ساله مبتلا به اختلال اتیسم مراکز درمانی شهر تهران در سال 1397 بودند. دراین پژوهش 12 کودک پسر مبتلا به اختلال اتیسم با عملکرد بالا (تشخیص عملکرد بالا درج شده در پرونده روانپزشکی) با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش ( 6 نفر) و کنترل ( 6 نفر) به شیوه تصادفی گمارش شدند. برای ارزیابی مهارت های اجتماعی از پرسشنامه نیمرخ اجتماعی بلینی 2007 استفاده شد. گروه آزمایشدر 8 جلسه 30 دقیقه ای در در طول 1 ماه برنامه آموزش ایفای نقش را دریافت کردند در حالی که گروه کنترل چنین مداخله ای را دریافت نکردند. در پایان مجددا هردوگروه مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد که آموزش ایفای نقش موجب بهبود مهارت های اجتماعیکودکان مبتلا به اختلال اتیسم با عملکرد بالا انجام می شود. براساس یافته های این پژوهش پیشنهاد می شود درمانگران آموزش ایفای نقش را در الویت آموزشی خود قرار دهند.

ایفای نقش، اختلال اتیسم، مهارت های اجتماعی