امیر وزیریان - گروه مهندسی مواد دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات کرمانشاه
علی محمد رشیدی - گروه مهندسی مواد دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات کرمانشاه
آرش باباخانیان - گروه مهندسی شیمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات کرمانشاه

اثر میکروساختار فولاد دوفازی و اثر دمای دوفازی بر عملکردبازدارنده خوردگی مرکاپتوبنزاکسازول بر روی فولاد خط لوله API 5L X42در محیط آب دریا و با غلظتهای 0و50و150و250ppm توسط تکنیک الکتروشیمیایی سیکلیک پتانسیو ولتامتری، وزن سنجی و آنالیز SEM و EDS بررسی گردید.ابتدا نمونه ها تحت عملیات حرارتی آنیل ،نرماله و عملیات حرارتی دوفازی در دماهای ) 730و755و780درجه سانتیگراد قرار گرفتند و عکس میکروسکپی آنها تهیه شد سپس نمونه ها صیقل کاری شده و تحت آزمونهای خوردگی قرار گرفتند منحنی های پلاریزاسیون آندی و کاتدی نشان دادند کهبازدارنده فوق از نوع مختلط بوده اما سهم واکنشهای آندی بیشتر بوده و مکانیزم حفاظت بیشتر بر پایه تشکیل فیلم محافظ خوردگی است.نتایج نشان داد که افزایش یا کاهش غلظت از ppm 50 باعث کاهش درصد بازدارندگی در اکثرنمونه ها میشود.همچنین با افزایش دمای دوفازی ابتدا بازدارندگی ثابت و زمانیکه دما از حد مشخصی بیشتر شد بازدارندگی افزایش داشته است.نتایج حاکی از آنست که نمونهکوئنچ شده بدون بازدارنده از نمونه آنیل شده مقاومت بخوردگی بهتری دارد و زمانیکه بازدارنده خوردگی استفاده میشود بهترین محافظت از سطح به ترتیب توسط نمونه های نرماله ،دوفازی و آنیل حاصل شده همچنین تصاویر و آنالیزمیکروسکوپ الکترونی روبشی حاکی از آن بود که در حضور ممانعت کننده لایه محافظ تشکیل شده و میزان کربن و عناصر اکسید شده در سطح حداقل است اما زمانیکه ممانعت کنندهبکار برده نشود سطح دچار خوردگی های یکنواخت و حفره ای شده و حضور لایه های اکسید شده عناصر در سطح مشهود است، همچنین افزایش دمای دوفازی باعث افزایش ایجاد جزایرفاز ثانویه )مارتنزیت( در زمینه فریتی فولاد شده که با افزایش فازهای ثانویه ی پیوسته در شرایط بهینه راندمان بازدارندگی خوردگی افزایش داشته است.

میکروساختار فولاد ، فولاد دوفازی،ممانعت کننده خوردگی، بازده بازدارندگی، اثر دمای دوفازی