فردوسی و شاهنامه (نقدگونه ای بر کتاب معمای شاهنامه )
عنوان مقاله: فردوسی و شاهنامه (نقدگونه ای بر کتاب معمای شاهنامه )
شناسه ملی مقاله: LANGUAGE01_110
منتشر شده در همایش بین المللی جستارهای ادبی، زبان و ارتباطات فرهنگی در سال 1394
شناسه ملی مقاله: LANGUAGE01_110
منتشر شده در همایش بین المللی جستارهای ادبی، زبان و ارتباطات فرهنگی در سال 1394
مشخصات نویسندگان مقاله:
داود رفیعی - دانشجوی مقطع دکتری دانشگاه قم
خلاصه مقاله:
داود رفیعی - دانشجوی مقطع دکتری دانشگاه قم
در میان پرشمار پژوهش هایی که درباره شاهنامه به انجام رسیده، کتابی است با عنوان معمای شاهنامه که نویسنده آن مدعی شده است که شاهنامه دارای دو سراینده است: یکی شاعری گمنام که بخش اساطیری و حماسی آن را سروده، و دیگری شاعری پوسته ای، بی سواد و عامی به نام فردوسی که بخش تاریخی آن را به نظم کشیده و سرانجام شاهنامه را به نام خود کرده است.در این نوشته بخشی از دلایل این ادعا (با تأکید بر فصل اول کتاب نام برده شده) مطرح شده و مورد بحث قرار خواهد گرفت
کلمات کلیدی: معمای شاهنامه، حکیم فردوسی، ناهماهنگی شاهنامه، سرچشمه شاهنامه، ستایش شاهان، سخن دقیقی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/533090/