فریده اسدزاده - کارشناس ارشد عرفان اسلامی

مقولهی عشق و معرفت از اساسیترین ارکان و اصول سلوک عرفانی میباشد که در آثار شاعران و عارفان بسیاربه آن بها داده شده است. فلسفهی خلقت انسان برای وصول به کمال است و کمال جز از طریق معرفت و شناختحاصل نمیشود، معرفت بدون محبت و عشق معنی ندارد چرا که این دو لازم و ملزوم یکدیگرند. شیخ فریدالدین عطار از شاعران و عارفان پرشور و دردی است که دربارهی اکثر دقایق و ظرایف عشق، جاری و ساری بودن عشقدر سراسر هستی، عشق مجازی و حقیقی و بسیاری موضوعات دیگر در این رابطه، کلام خویش را با شعر ساده و گیرای خویش عطرآگین کرده است، همچنین وادی معرفت و لزوم معرفت نفس در راستای معرفت الهی را تبیینکرده و معتقد است هر که با عشق و معرفت و همت عالی قدم در طریق گذاشت و به خودآگاهی رسید، به معرفت حقیقی رسیده است. در این مقاله سعی بر این است که به تبیین مسیلهی عشق و معرفت در منظومهی عرفانی منطق- الطیر پرداخته شود.

عشق، معرفت، سلوک، وادی، منطقالطیر، عطار