علی فرضی - کارشناسی ارشد، دانشکده الهیات و علوم اسلامی، دانشگاه تبریز، ایران
منوچهر شامی نژاد - کارشناسی ارشد، دانشکده الهیات و علوم اسلامی، دانشگاه تبریز، ایران
سارا محمودی - کارشناسی ارشد، دانشکده الهیات و علوم اسلامی، دانشگاه تبریز، ایران
نارینگل رحمانی پیرلو - کارشناس و کارمند بنیاد شهید و امور ایثارگران، پارس آباد، ایران

اهمیت زندگی اخلاقی برای بشریت به اندازهای است که خداوند سبحان آخرین پیامبر خود را برای تکمیل آن برانگیخته است و خداشناسی نیز از دغدغههای مهم بشریت و از نیازهای فطری که در ذات آدمی به ودیعه نهاده شده است. این مقاله درصدد بررسی تأثیر خداشناسی در زندگی اخلاقی و امنیت بشری از دیدگاه مرحوم علامه طباطبایی است. از دیدگاه علامه، عالم بر اساس حق(خدا)، خلق شده، و تمامى انسانها به زودى مبعوث مى شوند، و کسانی که در زندگى دنیا، حق را شناخته، و سبک زندگیشان بر اساس حق بوده و به حق ایمان آورده و به آن عمل کرده اند به سعادت و بهشت نائل مى شوند، و کسانی که زندگیشان بر اساس باطل بوده، یعنى باطل را پرستیده و شیطان را پیروى کردند، و طاغیان مستکبر را اطاعت نمودند، چنین افرادى در آخرت قرین شقاوت بوده و امنیت نخواهند داشت. وی خداشناسی را عامل مهم زندگی اخلاقی راستین و امنیت دنیوی و اخروی میداند و معتقد است هدایت خدا و عمل به دستورات دینی، انسان را به امنیت و سرور میرساند. بنابراین ریشه زندگی اخلاقی و اعمال درست و در پی آن امنیت راستین در خداشناسی نهفته است

خداشناسی، دین، اخلاق، زندگی اخلاقی، امنیت بشری، علامه طباطبایی