محمدرضا داوری - دکتری اگرواکولوژی، دانشگاه پیام نور اراک
مهدی جلولی - کارشناس ارشد اقتصاد، جهاد دانشگاهی اراک
بهروز محمدپرست - دکتری بیوتکنولوژی گیاهی، دانشگاه ملایر

این مطالعه به منظور بررسی کشت ارگانیک نظام های کشت بر پایه برنج با در نظر گرفتن تغذیه گیاهی در طی سال های زراعی 07-2006 و 08-2007 میلادی در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات کشاورزی هندوستان (پردیس پوسا) واقع در دهلی نو انجام شد. طرح آزمایشی بصورت استریپ پلات با سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل دو نظام کشت (برنج - گندم و برنج-گندم- ماش سبز) در ستون ها و هفت ترکیب از کودهای ارگانیک، بقایای گیاهی و کودهای زیستی {شاهد، کود حیوانی معادل 60 کیلوگرم نیتروژن در هکتار(FYM)، ورمی کمپوست معادل 60 کیلوگرم نیتروژن در هکتار(VC)، کود حیوانی + بقایای گیاهی کشت قبلی به میزان 6 تن از گندم و برنج و 3 تن از ماش سبز(FYM+CR)، ورمی کمپوست + بقایای گیاهی کشت قبلی به میزان 6 تن از گندم و برنج و 3 تن از ماش سبز (VC +CR)، کود حیوانی + بقایای گیاهی کشت قبلی به میزان 6 تن از گندم و برنج و 3 تن از ماش سبز + کودهای زیستی(FYM+CR+B)، ورمی کمپوست + بقایای گیاهی کشت قبلی به میزان 6 تن از گندم و برنج و 3 تن از ماش سبز + کودهای زیستی (VC+CR+B)} در ردیف ها بودند. در این آزمایش بیشترین عملکردها به ترتیب از VC+CR+B و FYM+CR+Bبدست آمد و هر دوی این تیمارها بیشترین اثر مثبت را بر روی ساختار فیزیکی و شیمیایی و بیولوژیکی خاک داشتند. ضمن اینکه نظام کشت برنج-گندم-ماش سبز از نظر اقتصادی پایداری بیشتر و از لحاظ حاصلخیزی خاک نیز نسبت به نظام کشت سنتی برنج-گندم برتری داشت.

اقتصاد، برنج، کشت ارگانیک، گندم، ماش