یوسف اکبری - دانشجوی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه آزاد میبد

این مقاله سعی بر ارائه ی تعریفی از بیمه اتکایی نسبی و تبیین انواع آن دارد. دراین قرارداد مبلغ بیمه شده، حق بیمه ومیزان خسارت به نسبت درصدی که از قبل مشخص شده، بین بیمه گر واگذارنده و بیمه گر اتکایی تقسیم می شود . برای اینکهبتوان ازبیمه نامه های نسبی در شرایط بیشتری استفاده برد،طی تحقیقات به عمل آمده و مطالعه در متون معتبر بیمه ای می تواناین عقد را به هفت روش ( که دو روش آن را تقریبا همه نویسندگان اشاره نموده اند)به شرح زیرمنعقد نمود :1. مازاد سرمایه2. مشارکتلیکن پنج روش دیگر را اکثریت نویسندگان بیمه ای بیان نکرده اند که عبارت است از:3. اختیاری _ اجباری4. پوشش باز5. پوشش نیمه اتوماتیک6. اجباری_ اختیاری7. مختلط مازاد سرمایه و مشارکتبا بررسی انواع روش های فوق می توان نتیجه گرفت که هر کدام از این روش ها کاربرد های متفاوتی دارد. مثلاً مازادخسارت بیشتر در آتش سوزی و حمل و نقل استفاده شده و اتکایی نسبی مشارکت بیشتر در بیمه نامه های اموال و مسئولیتکاربرد دارد زیرا بسیار ساده اداره و اجرا می شود. لیکن باید بیان داشت علیرغم استفاده گسترده از بیمه اتکایی نسبی در بیمه نامهها ، امروزه به واسطه ی افزایش حجم معاملات تجاری و بوجود آمدن خطرات جدید و نادر، نتیجه می گیریم در این گونه ازریسک های بزرگ، اقبال به سمت اتکایی غیر نسبی کمکم روبه افزایش است؛یعنی شرکت های واگذارنده تا یک حد مشخصخسارات را قبول می کنند و ما بقی بر عهده ی بیمه گر اتکایی خواهد بود که به این نوع بیمه نامه مازاد خسارت هم می گویند. بااین حال در سایربیمه نامه های معمول به دلیل هزینه پایین اداری، امکان خطر پذیری کمتر شرکت ها و ... هنوز بیمه اتکایی نسبیجایگاه خود را حفظ نموده است.

بیمه اتکایی نسبی ، مازاد سرمایه ، مشارکت ، حق اتکایی ، روش های اتکایی نسبی