منوچهر معظمی - دانشجوی دوره ی دکترای معماری دانشگاه تهران

آشنایی با معماری اسلامی از مباحث پایه در آموزش معماری است اما جایگاه آن در آموزش جدید معماری و شیوه ی پرداختن به ان سبب ماهیت کاربردی معماری همواره محل بحث بوده است این مقاله بر پایه ی یک پژوهش تدوین گردیده است که در آن با مرور مباحث آموزش معماری و پرداختن به اندیشه های گوناگون، در حوزه ی تاریخ معماری با نگاهی به درس آشنایی با معماری اسلامی به جستجوی جایگاه نظری این درس دروضع موجود در دوره ی کارشناسی پرداخته شده و مشکلات و نقصان های موجود در آن مورد اشاره قرار گرفته است در ادامه تجارب سایر کشورها در آموزش تاریخ معماری مورد مقایسه قرار گرفته است در فرایند این پژوهش با بهره گیری از یک نظر سنجی، آراء و نظرات جمعی از اساتید رشته ی معماری و دانشجویان دوره ی دکتری، اخذ شده است بررسی های صورت گرفته اصلی ترین مشکل را دراین درس ناشی از ارتباط ناکافی آن با دروس عملی معماری برشمرده است. این پژوهش در انتها راهکارهایی را در حوزه های زیر به شکل جمع بندی ارائه نموده است تقویت انسجام آموزشی مابین دروس نظری معماری جهان ، معاصر و اسلامی به منظور جلوگیری از استنباط تناقضات نظری توسط دانشجو توجه به موضوع رساله های کارشناسی ارشد و دکتری تقویت تعامل دانشگاه ها با مراکز تخصصی غیر دانشگاهی توجه کافی به موضوعات اجتماعی و اقتصادی مرتبط با تاریخ معماری در بستر خاص هر دوره توجه به انتشارات مختلف در زمینه ی تاریخ و تاریخ معماری

آموزش معماری، تاریخ معماری، معماری اسلامی، دوره ی آموزشی کارشناسی، معماری دوره ی اسلامی