شهرام شریعتی - استادیار، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری
آیسان رمادی - دانشجوی دکترای فرآوری، گروه مهندسی معدن، دانشکده فنی، دانشگاه تهران، تهران

سنگ های فسفاته به عنوان یکی از پراهمیت ترین کانی های صنعتی در صنایع کشاورزی، جزء منابع حیاتی و تجدیدناپذیربه شمار می آیند. این ذخایر، از طریق دو منبع رسوبی و آذرین قابل دستیابی بوده و در حدود ۷۵ % ذخایر فسفات، منشاءرسوبی دارند. جهت پرعیارسازی فسفات و رساندن عیار آن به حداقل ۳۲%-۲۸% و (P(۲)O(۵)، نیاز به انجام روشهای مختلفپیش فرآوری و فرآوری می باشد. در این مطالعه، ذخایر فسفات رسوبی کم عیار (۱۰%-۹% (P(۲)o(۵ کوه لار واقع در جنوب-غرب ایران و روش پیش فرآوری میز لرزان به عنوان کم هزینه ترین و ساده ترین روش مورد بررسی قرار داده شد. بدینمنظور پارامترهایی از قبیل دانه بندی خوراک ورودی، شیب میز، دبی آب خوراک و دبی آب شستشو به عنوان متغییرمورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از عیار و بازیابی محصولات میز لرزان نشان داد که دانه بندی کوچکتر از ۱۸ مش باشیب میز، دبی آب خوراک و دبی آب شستشو به ترتیب ۱۰ درجه، ۸ لیتر بر دقیقه و ۱۰ لیتر بر دقیقه دارای بالاترینمیزان عیار و بازیابی به ترتیب ۲۷/۷۳% (P(۲)O(۵؛ ۳۵/۱۴% در بخش کنسانتره می باشد که برای افزایش بازیابی، محصول میانی و باطله میز اول به میز دوم خوراک دهی شد و بدین ترتیب در مجموع با در نظر داشتن اتلاف نرمه گیری و با ترکیب دو کنسانتره حاصل شده، در نهایت کنسانتره ای با عیار متوسط ۲۱/۴% (P(۲)O(۵ و بازیابی حدود ۴۶/۵ حاصل شد.

فسفات رسوبی کم عیار، میز لرزان، پرعیارسازی، کنسانتره، کوه لار