آرش تحریری - استادیار دانشگاه دانشگاه تهران دانشکده اقتصاد و مدیریت گروه حسابداری
مهدی بیرامی سنگراب - دانشجوی کارشناس ارشدپردیس دانشگاه تهران

در اقتصاد پر چالش کنونی با فشارهای فزاینده محیطی و منابع خارجی محدود، داراییها و بدهیهای جاری یعنی سرمایه در گردش بنگاههای اقتصادی از اهمیت زیادی برخوردار است و مدیریت بهینه سرمایه در گردشبنگاهها میتوانند بهعنوان یک مزیت رقابتی برای آنها محسوب شوند . شرکتها میتوانند سطح بهینهای از سرمایه در گردش را دارا باشند که ارزش آنها را افزایش دهد. موجودی کالای بیشتر و سیاست اعتباری انبساطی، میتواند منجر به افزایش فروش گردد. و نیز گردشموجودی جنسی زیاد ریسک کمبود موجودی را کاهش میدهد و اعتبار تجاری به دلیل امکان ارزیابی کیفیت محصول قبل از پرداخت را برای مشتریان فراهم میسازد و میتواند باعث افزایش فروش گردد.)دلوف، 2003 ) 1 جزء دیگر سرمایه در گردش حسابهای پرداختنی است که به تعویق انداختن پرداختها به عرضه کنندگان این امکان رابرای واحد تجاری فراهم میسازد تا کیفیت محصولات خریداریشده را مورد ارزیابی قرار دهد و میتواند یک منبع انعطافپذیر و ارزان تأمین مالی برای شرکتها باشد .باوجود اهمیت زیاد سرمایه در گردش برای سازمانها، ادبیات سازمانی بهطور سنتی بر روی مطالعه تصمیمات مالی بلندمدت متمرکز است و پژوهشگران نیز به مطالعه درزمینه تجزیهوتحلیل سرمایهگذاری، ساختار سرمایه، تقسیم سود، ارزشیابی سازمان و موارد مشابه پرداختهاند . همچنین شرکتها باید با استفاده از ابزارهای کنترل ریسک، مدتزمان وصول مطالبات، مدتزمان نگهداری موجودی کالا، مدتزمان پرداخت حسابهای پرداختنی، چرخه نقدینگی را کنترل و از این طریق اثرات مثبت بر روی شاخصهای عملکرد مالی را برای شرکت به ارمغان آورند فتحی و توکلی1388