سیروس سهیلی - کارشناس ارشد حسابداری دانشگاه اصفهان، ایران
عاطفه دادبین - کارشناس ارشد حسابداری دانشگاه آزاد تهران مرکز
رویا بهمنی - کارشناس ارشد حسابداری دانشگاه الزهرا

افزایش سرمایهگذاری من جمله سرمایهگذاری در داراییهای ثابت باعث افزایش تولید شده و در بلند مدت شده و در نهایت باعث افزایش جریانهای نقدی عملیاتی خواهد شد و این خود نشات گرفته از نظارتهای سهامداراننهادی میباشد )آلمدیا و همکاران، 7002 (. لذا هدف این پژوهش اینست که رابطه بین نسبت جریانات نقدی عملیاتی و تغییرات سرمایه گذاری در دارایی های ثابت با در نظر گرفتن سهامداران نهادی و فرصت هایرشدچگونه است؟ پژوهش حاضر با استفاده از رگرسیون چند متغیره و داده های ترکیبی برای دوره زمانی 1387-1392 شرکت های فعال و پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران صورت گرفته است. جهت تعیین ارتباط جریانهای نقدی و سرمایه گذاری در دارایی های ثابت از مدل ،برای نمونه 773 شرکت پذیرفته شده در بازار سهام ایران استفاده شده است.نتایج آزمون فرضیه اول نشان میدهد که فرصت های رشد بر رابطه بین جریان وجه نقد، و سرمایه گذاری دردارایی های ثابت تأثیر دارد. نتایج آزمون فرضیه دوم پژوهش مبنی بر نوع تغییر جریانهای نقدی عملیاتی بررابطه بین نسبت جریان های نقد عملیاتی و تغییرات سرمایه گذاری در دارایی های ثابت تاثیر دارد. در سطح اطمینان 39 % نتایج نشان میدهد شرکتهایی که از جریان وجوه نقد منفی برخوردارند برخوردارند، به طورمتوسط 4درصد و شرکتهای با جریان وجوه نقد مثبت به طور متوسط 7% سرمایه گذاری را به صورت معکوس تحت تأثیر قرار می دهد. فرضیه سوم این پژوهش به این شرح است: در سطوح بالای فرصتهای رشد تاثیر نسبتجریان های نقدی عملیاتی بر تغییرات سرمایه گذاری در دارایی های ثابت بیشتر از سطوح پایین فرصتهای رشد می باشد. لذا فرضیه سوم پژوهش مبنی بر اینکه در شرکتهای با فرصت های رشد بالاتغییرات سرمایه گذاری 78 %( رد نمی شود. فرضیه چهارم پژوهش مبنی بر -%9( % بیشتر تحت تأثیر جریان وجوه نقد قرار می گیرد 3اینکه در شرکتهای با دارای سهامداران نهادی تغییرات سرمایه گذاری بیشتر تحت تأثیر جریان وجوه نقد قرار میگیرد4% 5%-1% رد نمی شود

سرمایه گذاری، جریان وجوه نقد، سهامداران نهادی، فرصت های رشد