سیدرضا اقا میری - کارشناس ارشد دانشگاه شهید بهشتی تهران
معصومه سادات آقامیری - کارشناس ارشد دانشگاه تربیت معلم

در مقیاس کلان عوامل متعدد برهم زننده توسعه پایدار یک جامعه به دو دسته سوانح طبیعی و حوادث انسان ساخت طبقه بندی و تفکیک می شود و مطالعه و برنامه ریزی برای مقابله اصولی با آنها از همپوشانی ها، تداخلها و تعاملهای متعدد بین بخشی و فرابخشی برخوردار است. در حال حاضر مصائب ناشی از سوانح طبیعی یکی از موانع اصل توسعه پایدار است و عدم آمادگی و مقابله مناسب با آن تلفات و خسارات سنگینی را به ملتها و دارایی های آنها وارد می کند. بحران شرایطی است که در آن با غافلگیری، کمبود اطلاعات و محدودیتهای زمان برای تصمیم گیری مواجه هستیم. لذا بهره گیری از فناوریهای نوین باید در صدر دستور کار مدیران بحران در جهت کاهش تلفات و خسارات باشد. تایید و تعیین هویت همواره در سوانح و بحرانها مسئله ساز بوده و از نیازهای اولیه امدادی می باشد. در این شرایط منافع حساس و حیاتی جامعه درخطر قرار گرفته است و امکان تسلط بر عنصر زمان، مکان، ابزار و اطلاعات در تصمیم گیری کاهش می یابد. مدیریت بحران تلاش سازمان یافته ای است برای پیشگیری، آمادگی، مقابله در برابر بحران و بازسازی متعاقب آن مدیریت ریسک عبارتند از: فرایند بررسی فاکتورهای اجتماعی، اقتصادی، سیاسی موثر در تجزیه و تحلیل ریسک، تعیین میزان مقبولیت شهروندان از خساراتی که می تواند منتج از یک حادثه باشد و تعیین اقداماتی که باید برای به حداقل رساندن و اختلالات اجتماعی انجام شود.

برنامه جامع، مدیریت بحران، GIS، کلان شهر تهران