مرضیه هراتی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه بیرجند
هادی پورشافعی - استادیار دانشگاه بیرجند

کاوش در ادبیات غنی و گسترده سازمان ومدیریت چه در حوزه اندیشه ورزی و یا در حوزه عملی و تجربی ، نشان دهنده همگرایی آشکار ومعنی دار برخی روند ها و تحولات است .از این منظر آموزش سازمانی بارزترین کانون این همگرایی است . بدین ترتیب مفهوم جدیدی وارد واژگان دانش مدیریت شد که از آن بنام سازمان های پویا و یادگیرنده یاد شده است .افزایش روزافزون و تحولات محیطی مانند توسعه روز افزون فناوری ،بقای و تداوم حیات سازمان را وابسته به این نموده است که دائماَ خود را با محیط تطبیق داده و بستر مورد نیازبرای پویایی و تغییر را در خود فراهم نمایند وحتی تغییر آفرین باشند . در چنین شرایطی ، فرایند آموزش های مداوم ومستمر است که به سازمان های امروزی و پویا معنا می دهد . شرایط امروزه هر سازمانی به گونه ای است که به افراد آموزش دیده و با تجربه نیاز دارد . انسان و یادگیری دو کلیت تعیین کننده در اثربخشی سازمان ها هستند .سازمان یادگیرنده یک الگوی تحولی برای سازمان و راهی نوین برای آنهاست. یکی از اهداف متعالی سازمان ها ی یادگیرنده ،توان بخشیدن به افراددر جهت توسعه هر چه بیشتر استعدادها وتوانمندی ها است. توانایی در مدیریت قدرت یادگیری و آموزش در سطوح فردی، گروهی و نهایتا سازمان یادگیرنده است که سازمان را قادر به تبدیل سریع دانش به خدمات نوین خواهد نمود.این مقاله با توجه به ابعاد تغییر در کسب وکار ، ضرورت و اهمیت سازمان های پویا را با رویکرد آموزش سازمانی و سازمان یادگیرنده تحلیل نموده و با توجه به ابعاد پویایی های سازمانی، مهارت های یادگیری سازمانی را ذکر ودر پایان به ارایه راهکارهایی جهت تقویت یادگیری در سازمان وآموزش پرداخته است

آموزش سازمانی ، پویایی های سازمانی، یادگیری ، یادگیری سازمانی ، سازمان یادگیرنده