محرم حبیب نژاد کورایم - دانشگاه علم و صنعت ایران – دانشکده مکانیک
اشکان دریانی - دانشگاه علم و صنعت ایران – دانشکده مکانیک

در این مقاله سینماتیک مولکولی برای تحلیل ساختارهای پروتئینی از منظر روابط رباتیک و به طور خاص با استفاده از روش موقعیت مرجع صفر مورد بررسی قرار گرفته است زیرا روش های تجربی مانند کریستالوگرافی و NMR اطلاعاتی در مورد کیفیت حرکت و تغییر فرم به دست نمی دهند . این روش، راه حلی بسیار بدیع و جدید را ارائه می کند که استفاده از آن در مقایسه با روش های رایج دارای مزیت هایی از جمله کم شدن قابل توجه زمان محاسبات می باشد . هدف از انجام چنین محاسباتی به دست آوردن خصوصیات سینماتیکی پروتئین ها به عنوان یک نانوجزء، برای طراحی و ساخت بیونانوربات ها بوده و این اطلاعات در کتابخانه ای از این اجزاء ذخیره می شوند .

بیونانوربات، پروتئین، سینماتیک، روش موقعیت مرجع صفر