حسن افشین - استادیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی سهند تبریز
حسین کربلایی فرجی - کارشناس ارشد شازه دانشگاه صنعتی سهند تبریز

کاربرد مـواد افزودنی مـعدنی پوزولانی می تواند تـاثیر عمده ای بر خواص بتن بخصوص بردوام بتن در محیط های خـورنده داشته باشد. در این تحقیق، دوام نمونه های بتنی مسلح ساخته شده با سیمان نوع 2، پـوزولان توف سبـلان، پـوزولان پومیس عنصرود و میکروسیلیس ازنا در شرایط شبیه سازی شده دریاچه ارومیه در مدت 6 ماه بررسی شده است. نمونه های آزمایشی با دو نسبت آب به سیمان متفاوت و سه نوع پوشش بتنی روی آرماتور تهیه و در معرض شرایط متفاوت محیطی (خارج از آب، مغروق، تروخشک) قرار داده شده اند. آزمایشهای مقاومت فشاری، میزان نفوذ یون کلر، عمق کربناسیون، مقاومت الکتریکی، پتانسیل خوردگـی و شدت خوردگـی آرماتور در ســنین مختلف بـرروی نمونه ها انجام گرفته است. نتایج آزمایشهای صورت گرفته نشان می دهد که شرایط تروخشک در بتن ها بیشترین تاثیر را داشته است. اغلب سیمانهای پوزولانی دوام بهتری نسبت به سیمان تیپ2 نشان داده و بهترین عملکرد مربوط به بتن با سیمان میکرو سیلیسی بوده است. کاربرد سیمان درحد kg/m3 450 و نسبت آب به سیمان 4/0 تاثیر عمده ای در جلوگیری از نفوذ مواد مضر به داخل بتن و در نتیجه افزایش دوام آن داشته است

دوام بتن، مواد مکمل سیمان، نفوذ کلر، مقاومت فشاری، کربناسیون، پتانسیل و شدت خوردگی آرماتور