شهرام محمدکریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت ساخت دانشگاه علم و صنعت
سیدجمشید موسوی - استادیار گروه آب دانشکده عمران

مدلهای کنونی برنامه ریزی خطی (LP)عملیات خاکی در ساخت راهها بر این فرض استوار هستند که ظرفیت قرضه و دپو و نیز بهای واحد عملیات خاکی مقادیری معین و قابل اندازه گیری می باشند. هرچند که در عمل تعیین این مقادیر بطور طبیعی مقداری عدم قطعیت را بهمراه دارد. از اینرو معرفی یک عدد قطعی بعنوان نماینده تمامی مقادیر ممکن برای آنها با کاستی هایی همراه خواهد بود. این مقاله به ارائه مدل برنامه ریزی خطی فازی ?(FLP)تخصیص عملیات خاکی با فرض مقادیر فازی برای ظرفیت قرضه و دپو و هزینه واحد عملیات خاکی می پردازد که در آن تابع هدف از نوع کمینه کردن مجموع هزینه های پروژه می باشد. همچنین با ارائه یک مثال عددی نشان داده شده است که مدلهای FLP در مقایسه با مدلهای LPبه جهت لحاظ کردن عدم قطعیتها، جوابهای قابل اعتمادتری بدست می دهند.

فازی، برنامه ریزی خطی، تخصیص، عملیات خاکی، قرضه، دپو، هزینه