علی منصور خاکی - دانشیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه علم و صنعت
شاهین شعبانی - دانشجوی مقطع دکتری دانشکده مهندسی عمران دانشگاه علم و صنعت

یکی از معضلات مدیریت ترافیک در شهرهای بزرگ، مدیریت ترافیک ساکن است. با توجه به اینکه مدت‌زمان توقف هر وسیله نقلیه بیش از زمان حرکت آن است لذا پیش‌بینی مکان‌های مناسب توقف در هنگام طراحی سامانه حمل و نقل درون‌شهری به عنوان یک مقوله مهم برنامه‌ریزی محلی و راهبردی نقش مهمی در مدیریت آن سامانه ایفا می‌کند. در این مقاله ضمن بررسی اجمالی بعضی تلاش‌های صورت گرفته برای منظور کردن توقفگاه‌ها در مدل‌های حمل و نقلی و مروری بر سلسله مراتب مدلسازی توقفگاه‌ها و بیان ساختار کلی، عوامل و فعل و انفعالات مدل‌های مربوط به توقفگاه‌ها، با استفاده از خصوصیات مدل‌های عرضه و تقاضا و تعیین عوامل تأثیرگذار بر انتخاب محل توقف ،فاصله پیاده‌روی و هزینه، یک مدل بهینه مکان‌یابی برای توقفگاه‌های غیر حاشیه‌ای ارایه شده است.

توقفگاه حاشیه ای، توقفگاه غیر حاشیه ای،عرضه، تقاضا، مدل مکان یابی