علی اصغر گهرپور - عضو هیات علمی گروه عمران دانشگاه ملایر

بافت شهر همدان حلقوی است که این بافت از زمان طرح جامع اول (1307) شکل گرفته است. این بافت حلقوی متشکل از دوایر متحد المرکزی است که توسط شش خیابان اصلی منتهی به میدان مرکزی و دوایر کمربندی به یکدیگر متصل شده و بافت را به قطاعهایی از دایره تقسیم نموده اند. همدان شهر میادین بزرگ (و باوقاری است که نه بر حسب تصمیماتی آنی بلکه بر اساس یک اندیشه که ریشه ای تاریخی دارد طراحی شده اند. در حال حاضر شبکه حمل و نقل درون شهری همدان به شدن متاثر از اولین طرح جامع این شهر است. در این طرح، میدان بزرگی (میدان امام خمینی )‌در بازار شهر پیش بینی شده است که 6 خیابان اصلی بصورت شعاعی به آن منتهی می گردد. عدم اجرای طرح مطالعات ساماندهی ترافیک و تصمیم گیریهای شتابزده، غیر کارشناسانه و عجولانه در مورد مسائل ترافیکی شهر وضعیت ترافیکی شهر را پیچیده و نامشخص ساخته است. از مهمترین سیاستها و اصولی که در طرح های ساماندهی ترافیکی و شهرسازی همدان جهت افزایش کارایی سیستم شعاعی شهر مورد توجه قرار گیرد عبارتند از: - عدم تمرکز کاربرهای تجاری و مراکز مهم اقتصادی-تجاری در جداره های اصلی با تردد سریع.-مردود گردیدن خط کمربندی به دلیل تاثیرگذاری نامطلوب بر رشد و جهان توسعه.- تقاطع های اصلی و عمده از تقاطع های مسطح و غیر مسطح مشخص گردند. - جاده کمربندی در چند سال آینده کار اتصال بین شهری را با خدمات و تاسیسات آن بر عهده گیرد.

بافت شعاعی ، شبکه معابر ، حمل و نقل عمومی