الهام افتخارجوادی - کارشناس منابع آب شرکت مهندسی مشاور مهاب قدس تهران
علیرضا برهانی داریان - استادیار دانشکده عمران دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی تهران

در این مقاله انواع مدلهای برنامه ریزی پویای استوکاستیک (SDP) و همچنین برنامه ریزی پویای قطعی (DP) برای سد مخزنی چند منظوره در واقع در جنوب غربی ایران ارائه و مقایسه شده اند. مدلهای SDP از نظر نوع متغیر حالت جریان ورودی و به کارگیری احتمال شرطی و یا غیرشرطی با هم تفاوت دارند. برای بررسی سیاستهای بهینه به دست آمده، از مدل شبیه سازی استفاده شده و نتایج با سیاست بهر برداری استاندارد (SDP) مقایسه گردیده است. بدین منظور از میانگین پارامترهای مختلف بهره برداری و معیارهای ارزیابی استفاده شده است. در عمل دو مدل SDP که متغییر حالت هیدرولوژیکی جریان ورودی دوره فعلی را به جای جریان ورودی دوره قبل به کار می برند، نیاز به پیش بینی جریان ورودی به مخزن دارند. لازم به ذکر می باشد که در این مقاله جریان های تاریخی ( پیش بینی صد درصد جریان) استفاده شده است. این تحقیق نشان می دهد که سیاست SDP به دلیل نداشتن خاصیت جیره بندی، عملکرد ضعیف تری در طی دوره های کم آبی و پرآبی دارد. همچنین مدل قطعی برنامه ریزی پویا به دلیل در نظر نگرفتن طبیعت استوکاستیک جریان ورودی، عملکرد ضعیف تری نسبت به مدلهای برنامه ریزی پویای استوکاستیگ دارد. در این مطالعه، دو مدل SDP نوع اول و دوم نتایج بهتری نسبت به مدلهای دیگر داشته اند. لازم به ذکر است که این دو مدل با فرض دقت پیش بینی صد در صد اجرا شده اند. تا بدون توجه به خطای پیش بینی با مدلهای دیگر مقایسه گردند. در این تحقیق مقایسه مدلهای نوع اول با دوم و نوع سوم با چهارم نشان می دهد که برتری نسبی با مدلهای نوع اول و سوم از نظر میزان خسارت می باشد. تابع هدف به صورت کلی، حداقل سازی مجموع مربعات انحراف دو طرفه از خروجی و ذخیره مطلوب در نظر ژرفته شده و همچنین عملکرد تابع هدف های متفاوتی از قبیل حداقل سازی مربع انحراف یکطرفه و دو طرفه از خروجی مطلوب مورد مقایسه قرار گرفته اند.

برنامه ریزس پویا ، مدل های استوکاستیک ، بهینه سازی ، شبیه سازی ، بهره برداری مخزن ، انرژی برقابی